Το προηγούμενο ΠΣΚ (στρατιωτικά κατάλοιπα…) διοργανώθηκε η έκθεση Bike and Run expo στο ΕΚΕΠ (12ο χλμ Αθηνών - Λαμίας). Χωρίς να ξέρω τι ακριβώς θα δω, επισκέφθηκα την έκθεση και μάλιστα, χρησιμοποιώντας μια από τις προσκλήσεις που έδινε το www.runningnews.gr, δεν πλήρωσα το εισιτήριο των 5€.
Η έκθεση ήταν γενικώς ενδιαφέρουσα, κυρίως λόγω του μεγέθους της. Ο χώρος έμοιαζε με ένα γιγαντιαίο ποδηλατικό super market, που είχε ελάχιστες ελλείψεις (για παράδειγμα, πού ήταν τα Canondale?).
Στο χώρο των σπαστών, το σημαντικό γεγονός ήταν η πρώτη παρουσία της Brompton στην Ελλάδα. Ο Βαγγέλης θα πρέπει να κουράστηκε να διπλώνει και να ξεδιπλώνει τα ποδήλατα, αλλά νομίζω ότι άξιζε, γιατί οι εντυπώσεις που άφησαν ήταν εξαιρετικές. Οι τιμές τους είναι τσιμπημένες σε σχέση με τον ανταγωνισμό (από 900€ τα φτιαγμένα για την ελληνική αγορά μοντέλα), αλλά ενσωματώνουν χαρακτηριστικά που δε βρίσκονται αλλού, με βασικότερο αυτό του εξαιρετικά μικρού και βολικού μεγέθους του διπλωμένου ποδηλάτου.
Η Dahon είχε εμφατική παρουσία, από την οποία δυστυχώς έλλειπε το επετειακό Mu XXV των 7.5 kg - όπως μου είπαν οι υπεύθυνοι της εταιρίας, σκοπός ήταν να το έχουν στην έκθεση, αλλά τελικά καθυστέρησε η παράδοσή του. Υπήρχε πάντως το MU P18 (με 18 ταχύτητες - το πρώτο Dahon που ξέρω με πάνω από έναν μπροστινό δίσκο), ενώ ενδιαφέρον φαινόταν και το Jetstream P8 με την ιδιαίτερης σχεδίασης διπλή ανάρτηση. Κατά τα άλλα, εντύπωση μου έκανε και το δίτροχο trailer της Biologic. Σημαντικό είναι ότι όσον αφορά τα φτηνότερα σπαστά DLT (Dahon Licensed Technology - ποδήλατα που ενσωματώνουν τεχνολογίες της Dahon σε φτηνότερες τιμές), η Sigma (εισαγωγέας των Dahon) τώρα προωθεί τα DTM - μου φάνηκαν ποιοτικότερα, αν και ακριβότερα, των Yeah!, που προωθούνταν παλιότερα.
Τέλος, το περίπτερο της Giant είχε και τα Halfway (πολύ ενδιαφέρον σχεδιασμός με μονά πηρούνια), αλλά ήταν τόσα πολλά τα ποδήλατα της εταιρίας, που τα Halfway χάνονταν στο πλήθος, ενώ την ώρα που πήγα και οι υπάλληλοι ήταν δυσεύρετοι για να σε ενημερώσουν.
Στα πλαίσιο της έκθεσης γίνονταν και διάφορες παράλληλες εκδηλώσεις. Στο σύντομο βίντεο που ακολουθεί βλέπετε μια επίδειξη ακροβατικών κόλπων που είχε μεγάλο σουξέ!
Η Sarah Jessica-Parker αγοράζει παπούτσια, οι Αγγελόπουλοι μπασκετμπολίστες κι εγώ καλούδια για το ποδήλατο. Ας δούμε με τι αξεσουάρ έχω διαμορφώσει το Boardwalk αυτά τα 2+ χρόνια που το έχω.
1. Λάστιχα Schwalbe Marathon Plus. Μάλλον η καλύτερη αγορά που έχω κάνει. Ιδιαίτερα ανθεκτικά και με πάτημα που εμπνέει σιγουριά. Αγοράζοντάς τα ξέχασα τα σκασίματα (ως τότε είχα πάθει 4 σε οκτώ μήνες). Χρειάζεται προσοχή στην τοποθέτηση των φτερών γιατί είναι φαρδύτερα από τα λάστιχα που είχε το ποδήλατο κατά την αγορά του.
2. Σέλα Brooks Flyer Special. Πανέμορφη και άνετη, χωρίς πάντως να ορκίζομαι στο όνομά της, όπως κάνουν άλλοι. Τα ελατήριά της τρίζουν - πρέπει να βρω ένα κατάλληλο τρόπο συντήρησής τους.
3. Μπροστινο φως B&M Ixon. Πολύ φωτεινό, με καλή διεύρυνση της δέσμης, επαρκή διάρκεια (6 ώρες με πλήρη φωτισμό και 12 με μειωμένο) και ένδειξη φόρτισης της μπαταρίας. Το τοποθέτησα στην κορυφή του πηρουνιού, για να μπορώ να τοποθετώ τσαντάκι στο τιμόνι χωρίς να καλύπτει το φως και για να μη χρειάζεται αφαίρεση του φωτός κατά την αναδίπλωση.
4. Βάση Klik-Fix στο τιμόνι και στο παλουκόσελο. Πολύ χρήσιμες και ευέλικτες. Συνήθως πίσω βάζω την τσάντα του laptop (σακίδιο πλάτης) και μπροστά ένα μικρό τσαντάκι ώμου ή ένα καλάθι αν πηγαίνω για ψώνια. Το μόνο πρόβλημα με τη μπροστινή βάση είναι ότι όταν το ποδήλατο διπλώνει δεν μπορεί να κλειδώσει το τιμόνι στη θέση του και έτσι η κύλιση του διπλωμένου ποδηλάτου δεν είναι τόσο εύκολη. Συνήθως πάντως το παίρνω στα χέρια, οπότε αυτό δε με ενοχλεί πολύ.
5. Πετάλια. Έχω ξαναγράψει πόσο απογοητευμένος ήμουν από τα πετάλια που φόραγε το ποδήλατο από τη “μαμά” του. Πλαστικής αίσθησης και κακής ποιότητας, μου χάλασαν δυο φορές. Αγόρασα αυτά τα μεταλλικά πετάλια που δίνει η αντιπροσωπεία της Dahon, που έχουν καλύτερη αίσθηση, αλλά και από αυτά το ένα γρήγορα χάλασε και αντικαταστάθηκε (όλες οι αντικαταστάσεις έγιναν δωρεάν).
6. Αδιάβροχο πόντσο της Vaude. Το βάζω κάτω από τη σέλα και έχει αποδειχτεί υπερ-χρήσιμο για τη βροχή. Για την αγορά του με εξυπηρέτησαν οι Φίλοι του Ποδηλάτου.
7. Κοντεράκι CatEye Velo 8. Απλό ενσύρματο κοντεράκι. Χρειάστηκε να επεκτείνω το καλώδιο σύνδεσης με τον αισθητήρα, λόγω του μεγάλου ύψους του τιμονιού.
8. Το πίσω φως το πήρα από το Carera στην Πατησίων - δυσκολεύτηκα λίγο μέχρι να βρω φως κατάλληλο για τοποθέτηση στο μεγάλης διαμέτρου παλουκόσελο του Dahon.
9. Βοηθητικό led φωτάκι της Sigma, τοποθετημένο κάτω από το τιμόνι, για όταν ξεχνάω να φορτίσω τις μπαταρίες του κυρίως φαναριού.
Δεν τολμώ καν να κάνω την πρόσθεση των τιμών για όλα αυτά - πιστεύω πάντως ότι τα περισσότερα άξιζαν τα λεφτά τους και έχουν κάνει πιο ευχάριστη την καθημερινή μου ποδηλατική πραγματικότητα.
Θα έχει τύχει σε πολλούς. Ψάχνοντας για μια καλή και φτηνή αγορά, καταλήγουμε σε ένα προιόν προβληματικό, που κοστίζει πολύ περισσότερο σε χρόνο και κόοπο συντήρησης και χρήσης - ενδεχομένως τελικά και σε χρήματα. Τα ποδήλατα δεν είναι φυσικά η εξαίρεση, όπως φαίνεται και από την περίπτωση της Amy.
Η Amy που λέτε, έψαχνε για ένα αναδιπλούμενο ποδήλατο. Δεν ήθελε να δώσει πολλά χρήματα, κι έτσι κατέληξε σε ένα φτηνό αναδιλπούμενο Citizen Gotham (ναι, η Citizen φτιάχνει και ποδήλατα!).
Τον πρώτο καιρό ήταν ενθουσιασμένη, αλλά γρήγορα ήρθαν τα μηχανικά προβλήματα και ο ενθουσιασμός μετατράπηκε σε θυμό. Το χρονικό της θυελώδους σχέσης περιγράφεται στο γράμμα που έστειλε η Amy στο ποδήλατό της.
Today you have filled me with rage fueled by disappointment and unmet expectations. I was not sure what to do with my feelings, so I figured I would take a cue from my cousin Jessica and write you an open letter that you cannot read.
Η ποδηλατική περιπέτεια στις τέσσερις γωνιές της ηπειρωτικής Ελλάδας, για την οποία έγραψα πρόσφατα, έφτασε στο τέλος της. Διαβάστε τις εμπειρίες και θαυμάστε τις εικόνες στο ολοκαίνουργιο σχετικό blog.
Πόσο υποκριτικές φαίνονται οι διαφημίσεις της “Αττικό Μετρό”, που προβάλλουν τον οικολογικό της χαρακτήρα και προωθούν τη χρήση των ΜΜΕ, όταν η εταιρία αυτή, πρωτοπορώντας στο σύγχρονο κόσμο, απαγορεύει τα ποδήλατα στους συρμούς;
Τουλάχιστον η στενοκεφαλιά αυτή δεν αφορά τα αναδιπλούμενα και έτσι το Boardwalk μου μπορεί να ποζάρει στις αποβάθρες.
