Δευτέρα, Φεβρουαρίου 26, 2007
Αστικός ακτιβισμός;
Το θέαμα είναι σύνηθες και το βλέπουμε είτε ποδηλατώντας είτε περπατώντας στην πόλη. Αυτοκίνητα που παρκάρουν παντού, δείχνοντας αξιοζήλευτη αδιαφορία για τους υπόλοιπους. Διαβάσεις πεζών, ράμπες καροτσιών, διάδρομοι τυφλών, πεζοδρόμια, όλα έχουν φτιαχτεί για ένα και μόνο λόγο: για να παρκάρει ο γενναίος νεοέλληνας απόγονος των “καβάλα πάν’ στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε” αρματωλών και κλεφτών το τετράτροχο υποζύγιό του.
Κάποιοι από μας, όταν βλέπουμε κάτι τέτοιο, το προσπερνάμε ως τόσο συνηθισμένο που καταντάει βαρετό. Κάποιοι άλλοι μπορεί να στραβομουτσουνιάσουμε και να συνεχίσουμε το δρόμο μας, ενώ ίσως να υπάρχουν κι αυτοί που καλούν την τροχαία για να επιβαλλει την τάξη. Τα μέλη των ακτιβιστών Street Panthers όμως, που χαρακτηρίζονται ως “οργισμένοι πεζοί από τη Θεσσαλονίκη”, έχουν διαλέξει μια πιο δυναμική, εντός των ορίων της κοσμιότητας πάντως, αντίδραση: τα αυτοκόλλητα διαμαρτυρίας που έχουν τυπώσει και κολλάνε στα τζάμια αυτοκινήτων που παρκάρουν αδιαφορώντας για όλους τους υπόλοιπους.
Ανεξάρτητα από το αν ο ακτιβισμός σας βρίσκει σύμφωνους ως τρόπος δράσης (προσωπικά βρίσκω ότι μπορεί να διολισθήσει σε εύκολο παιχνίδι εντυπώσεων ή σε επικίνδυνο εξτρεμισμό), η σελίδα των StreetPanthers είναι ενδιαφέρουσα, για να μάθετε τη δράση και το σκεπτικό τους.
Τρίτη, Φεβρουαρίου 6, 2007
Αφού κανένας δε με ελέγχει…
Ένα από τα πλεονεκτήματα της κίνησης με ποδήλατο, είναι ότι έχεις μεγαλύτερη επαφή με το περιβάλλον. Βλέπεις και αντιλαμβάνεσαι καλύτερα το τι συμβαίνει γύρω σου. Τις προάλλες λοιπόν, είδα μια χαριτωμένη νεοελληνική σκηνή έξω από το γραφείο μου, όπως κατέφτανα με το ποδήλατο.
Ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ με δύο επιβάτες εκινείτο στο χώρο έξω από το γραφείο μου. Οι επιβάτες ήθελαν να πιουν καφέ και να φάνε και ένα κρουασάν από το φούρνο που βρισκόταν στο δρόμο, θέση για πάρκινγκ όμως πουθενά. Τι να κάνουν; Απλο! Ανάβουν το φάρο του ασθενοφόρου, μπαίνουν ανάποδα σε ένα δρόμο (με αρκετή κίνηση και μία μόνο λωρίδα) και από εκεί κατεβαίνει ο οδηγός για το φούρνο. Φυσικά κανείς από τους 5-6 οδηγούς αυτοκινήτων που εγκλωβίστηκαν δε διαμαρτυρήθηκε ή κόρναρε, αφού το μόνο που έβλεπαν μπροστά τους ήταν ένα ασθενοφόρο, να έχει αναμένο το φάρο και να βρίσκεται ανάποδα σε ένα δρόμο, άρα συμπέραιναν ότι πρόκειται για κάτι σοβαρό.
Μετά από 3-4 λεπτά ο οδηγός επέστρεψε με τους καφέδες και τα κρουασάν, μπήκε στο ασθενοφόρο και έφυγε, ενώ εγώ δεν κρατήθηκα και πήρα μια φωτογραφία για του λόγου το αληθές.
Σίγουρα το συμβάν είναι ασήμαντο και δεν προκλήθηκε κακό σε κανένα. Άλλωστε κανείς δεν έπαθε τίποτα περιμένοντας 4 λεπτά μέσα στο αυτοκίνητό του. Είναι όμως ενδεικτικό του πώς αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα την έστω και ελάχιστη δύναμη μπορεί να έχουν και το πώς την αξιοποιούν.
Στη φωτογραφία έχω καλύψει τον αριθμό πινακίδας και οχήματος του ασθενοφόρου για λόγους διακριτικότητας.
