Τετάρτη, Δεκεμβρίου 13, 2006
Μια πολύ κακή έμπνευση
Κατά πάσα πιθανότητα πρέπει να διάλεξα τη χειρότερη μέρα του χρόνου για να κατέβω στο γραφείο με το αυτοκίνητο. Ας όψεται αυτός ο φρικτός πρωινός πονοκέφαλος. Γενική απεργία ΓΣΕΕ, το Μετρό εκτός λειτουργίας, άπειρα αυτοκίνητα στους δρόμους και 1 ώρα και 10 λεπτά για μια απόσταση 5 χιλιομέτρων… Περπατώντας θα πήγαινα πιο γρήγορα.
Ποδήλατο και πάλι ποδήλατο!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 2, 2009
Dahon Boardwalk: Οι πρώτες εντυπώσεις
Πριν από λίγο καιρό είχα γράψει σε αυτές εδώ τις σελίδες ότι σκόπευα να αγοράσω ένα αναδιπλούμενο ποδήλατο, όπερ και εγένετο. Εδώ και ένα ενάμιση μήνα λοιπόν, κινούμαι στην Αθήνα με ένα Dahon Boardwalk, για την αγορά του οποίου αποχωρίστηκα 365 ευρώ.
Το ποδήλατο
Το Boardwalk είναι το φτηνότερο από τα μοντέλα της Dahon που διατίθενται στην Ελλάδα (οι εισαγωγείς πάντως φέρνουν και μια φτηνότερη σειρά με άλλο branding). Βασικό κίνητρό μου για την αγορά του ήταν [Read More…]
Πέμπτη, Νοεμβρίου 16, 2006
Ποδήλατο στην Αθήνα - μέρος ΙΙ:Η ταχύτητα
Αυτή η εγγραφή έρχεται σε συνέχεια της συζήτησης που είχαμε στην εγγραφή Ποδήλατο στην Αθήνα; Χαρά στο κουράγιο σου!. Εκεί είχα γράψει για την επικινδυνότητα, που για πολλούς είναι ο βασικότερος λόγος που τους αποτρέπει από την ποδηλασία στην πόλη.
Ένας άλλος λόγος είναι η ταχύτητα. Υπάρχει η εντύπωση ότι το ποδήλατο είναι ένας αργός τρόπος μετακίνησης, που κατ’ ουσία έχει αξία μόνος ως μέσο αναψυχής (ήτοι βολτούλες το Σαββατοκύριακο στην εξοχή) ή αθλησης.
Ε, όχι δα. Δε θα επικαλεστώ στατιστικές και νούμερα, όπως πολύ επιτυχημένα γίνεται στο καλό άρθρο “Το εκλαμβανόμενο κόστους του να ποδηλατείς”, αλλά θα αρκεστώ στην καθημερινή δική μου εμπειρία.
Χρησιμοποιώ ποδήλατο για τη μετακίνηση από και προς το γραφείο μου. Η απόσταση που διανύω είναι 5.1 χιλιόμετρα το πρωί και άλλα τόσα το μεσημέρι. Με το ποδήλατο, από τη στιγμή που θα βγω από την πόρτα του σπιτιού μου, μέχρι την ώρα που θα ανοίξω την πόρτα του γραφείου, μεσολαβούν περίπου 16-20 λεπτά. Η διάρκεια δεν εξαρτάται σχεδόν καθόλου από την κίνηση. Αντίθετα, όσες φορές έχω κατέβει με το αυτοκίνητο, κάνω γύρω στα 25 λεπτά να φτάσω κοντά στο γραφείο (ανάλογα με την κίνηση, έχω κάνει και 15, έχω κάνει και 45) και από εκεί και πέρα αρχίζει η περιπέτεια του παρκαρίσματος. Συνολικά, με το αυτοκίνητο θέλω περί τα 40 λεπτά για τη μετακίνηση “από πόρτα σε πόρτα” - δηλαδή η διαδρομή διαρκεί υπερδιπλάσιο χρόνο!
Ενδεικτικά την προηγούμενη εβδομάδα, κατέβηκα τη Δευτέρα με το ποδήλατο και την τρίτη με το αυτοκίνητο. Και τις δυο μέρες έφυγα στις 8:45. Τη Δευτέρα έφτασα στο γραφείο στις 9:02, ενώ την Τρίτη στις 9:22!. Προφανώς η μέτρηση αυτή δεν αρκεί για επιστημονικά συμπεράσματα, αλλά είναι, όπως προανέφερα, ενδεικτική.
Σίγουρα, το πόσο γρήγορα, ιδίως σε σχέση με το αυτοκίνητο, μπορεί να κινηθεί κανείς στην Αθήνα, εξαρτάται από τις διαδρομές που κάνει. Για παράδειγμα, αυτός που μένει στην Ηλιούπολη και δουλεύει στο Ψυχικό (άρα πρέπει να κινηθεί στην Κατεχάκη, έναν πολύ άσχημο και επικίνδυνο για ποδηλάτες δρόμο) θα κινηθεί εκ των πραγμάτων πιο αργά με το ποδήλατο (εκτός κι αν έχουμε κανένα - όχι σπάνιο - ασφυκτικό μποτιλιάρισμα μετά την έξοδο της Περιφερειακής Υμηττού προς Καρέα). Οι περισσότερες διαδρομές πάντως σητν ευρύτερη περιοχή της Αθήνας μπορούν να γίνουν με αιφνιδιαστικά γρήγορο τρόπο από έναν ποδηλάτη.
Κυριακή, Νοεμβρίου 12, 2006
Ποδηλατοπορεία 4 Νοεμβρίου 2006
Το πρώτο βήμα για να διεκδικήσεις τα δικαιώματά σου, είναι να δηλώσεις την παρουσία σου. Από αυτήν την άποψη, οι εκατοντάδες ποδηλάτες της ΑΘήνας, που μαζεύτηκαν για την Ποδηλατοπορεία της 4ης Νοεμβρίου 2006, έκαναν ήδη το πέμπτο βήμα.
Τα αιτήματα; Γνωστά και χιλιοειπωμένα. Πρώτο και κύριο: Να επιτραπεί η μεταφορά ποδηλάτων στους συρμούς του μετρό. Επιπλέον, να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες (με υλοποίηση δικτύου ποδηλατοδρόμων και κατάλληλες αλλαγές στον ΚΟΚ) ώστε η κυκλοφορία με ποδήλατο στην πόλη να πάψει να θεωρείται τρέλα.
Με συμμετοχή γύρω στα 1000 ποδήλατα, παρά τις όχι ευνοικές καιρικές συνθήκες, η ποδηλατοπορεία κρίθηκε επιτυχημένη. Πορισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο podilates.gr, όπου θα βρείτε και φωτογραφίες από την πορεία.
Ιδού μία φωτογραφία, από τη Μεσογείων:
Σαββάτο, Νοεμβρίου 4, 2006
Νέα από το Λονδίνο: Sinclair A-bike
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο βρέθηκα στο Λονδίνο (για το Παγκόσμιο Κύπελλο Kick Off 2! - οι πρώην χρήστες Amiga θα γνωρίζουν), όπου, μέσα σε όλα, πέρασα από τα Selfridges και είδα από κοντά το Sinclair A-bike.
Πρόκειται για το καινούργιο προιόν που ανέπτυξε ο Sir Clive Sinclair, πασίγνωστος στο χώρο των υπολογιστών, τουλάχιστον για τους παλιότερους, αφού πρόκειται για τον εμπνευστή, μέσα σε όλα, του διάσημου ZX-Spectrum, του πρώτου έγχρωμου και προσιτού προσωπικού υπολογιστή, που αποτέλεσε την εισαγωγή στον κόσμο της πληροφορικής για χιλιάδες ανθρώπους. Ο Sir Clive έχει και παλιότερα δείξει ενδιαφέρον για το χώρο της μετακίνησης, με (αποτυχημένες εμπορικά) εφευρέσεις όπως το Sinclair C5 (ηλεκτρικό αυτοκίνητο) και το Zike (ηλεκτρικό ποδήλατο).
Το A-bike είναι ένα αναδιπλούμενο ποδήλατο, που έχει σχεδιαστεί με βασικό στόχο το μικρό βάρος και την εύκολη δυνατότητα μεταφοράς στη θέση αναδίπλωσης. Αυτά τα δύο πραγματικά τα πετυχαίνει. Ζυγίζει κάτι παραπάνω από 5 κιλά και η μεταφορά του είναι παιχνιδάκι. Από την άλλη η έλλειψη ταχυτήτων, η περίεργη θέση οδήγησης και οι μικροί τροχοί δεν προδιαθέτουν για ένα βολικό στην οδήγηση ποδήλατο.
Οδήγησα το A-bike για λίγο μέσα στο μαγαζί. Είναι σίγουρα πιο βολικό απ’ ότι φαίνεται στις φωτογραφίες. Φυσικά η κίνηση σε πραγματικές συνθήκες είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Θεωρώ πάντως ότι για διαδρομές μέχρι 3-4 χιλιόμετρα, χωρίς ιδιαίτερες ανηφόρες, πρέπει να είναι επαρκές.
Από την άλλη, ίσως πιο ενδιαφέρουσα κι από τις μεταφορικές του επιδόσεις, είναι η σχεδίασή του και ο τρόπος αναδίπλωσης (ενδεικτικά video clips: από το κινητό μου, το ίδιο σε PC format και άλλο ένα από το YouTube). Χαρακτηριστικά όπως οι δύο κρυμμένες μέσα στο σκελετό αλυσίδες (δύο για να υπερκαλυφθεί το μειονέκτημα των μικρών τροχών και κρυμμένες για προστασία των αλυσίδων και του αναβάτη), η σέλα με την εσοχή για την αναδίπλωση, τα μικροσκοπικά λάστιχα που φουσκώνονται στα 90psi (!) και τα φρένα με ταμπούρα κάνουν πολλά κεφάλια να γυρίζουν όταν βλέπουν το εφεύρημα του Sir Clive Sinclair. Ενδεικτικό είναι ότι το A-bike δεν παρουσιαζόταν στο τμήμα ποδηλάτων, αλλά στο gadget shop του Selfridges!
Απ’ ότι μπόρεσα να μάθω, ίσως να υπάρξει επίσημος εισαγωγέας για την Ελλάδα, οπότε θα μπορέσουμε να το αξιολογήσουμε καλύτερα.
